La mur, la mure oder la mour, au fond, ces dû parreille au mème.

meng Mamm zielt oft dëss reell Geschicht.

An den 70er, an engem Spidol am Süden vum Land.
An deem Spidol hun nach deels d'Schwësteren (Nonnen) déi Krank gepfleegt.
Enges Moies koum een Mann sech voller Begeeschterung bei d'Mutter (Haaptschwester) virstellen ... matt desen Wierder:
"La mour?"

(un ange passe)

D'Schwester huet net richteg verstaanen (huet sie gemengt) ...
"Comment?!!" o_O

"La mour?" huet den Mann ganz léif (an nach ëmmer ganz begeeschtert) nach eng Kéier gefroot.

(l'ange n'est plus repassé ... il avait senti le vent tourner ... )

o_O ...
D'Schwëster huet hien dun manu-militari aus dem Gebai erausgeheit.



Opléisung:
D'Spidol war an Renovatioun.
An den Mann, voller entrain, war een portugieseschen Aarbechter deen nach nët lang am Land war an déi franséisch Sprooch e bessi matt senger Heemechtssprooch vermëscht huet. --> muro= Mauer op P

Moral:
Qui a l'esprit (ou le saint Esprit) le plus mal tourné?


(Dëss "aventure" ass menger Mamm vun der Haaptprotagonistin selwer erzielt gin.
Wou d'Mutter d'Opléisung vum "Message" kritt huet, huet sie awer nawell gutt gelacht an d'Entreprise zeréckkontaktéiert, sou dass den Mann dun awer d'Mauer opbauen konnt.)

Ech hun di Geschicht hei als Witz, erzielt vum legendairen Fernand Wark ( de mam Colette), kannt.

Do heescht et: Mario asse komm fir ze baue di Mauer an di Klouschter a soten: Je soui venou pou faire la mour. Mais dat ass jo och elo egal. Di Geschicht ass "attendrissante".

ah souuuuuu!!!!!
Hmmmmm ... ech hun elo Bedenken ... o_O ... soll déi Nonn déi Geschicht "geknäipt" hun???
wann ech menger Mamm daat verzielen, dann kritt déi een Schock (sie huet do geschafft, baal 40 Joer lang ...)

So hier näischt dervun, soss ass se frustréiert. Di Geschicht ass bestëmmt vun nach engem verzielt gin, deen dat och erlieft huet, an dat ass dunn als "Witz" an den Ëmlaaf komm.

« Synonyme : Mot qu'on écrit pour remplacer celui dont on ne connaît pas l'orthographe. »
Gutt gesin Maimonides.

Merci, obscur.
Wann ech zu Pareis sin, sichen ech mir een Thema fir Fotoën ze maachen. Dës Kéier war et eben dat wat esou dorëmmer geschriwen (oder gemoolt) ass. Vun 1968 hun ech selbstverständlich neischt mi gesin an duefir hun ech dee Kommentar geschriwen.
"Les inscrivains" wär och een Titel gewiescht.